YALANLARLA YARINLARA
Üzerine göz yaşlarım gibi gökten damla, damla süzülsün yanlızlık,
Kahve fallarında kapını çalacak o kişi hiç çıkmasın,
Benim bu çektiğim acıların sebebi sensin ve kırğın bu kalp yanına kalmasın,
Umudum gözlerinde farklı bir siyah,
Küle çalan gerçeklerle, vedalar arasında kalan bu kalbi,
Senin gözlerinden göremezken,
Sana seninle veda ediyorum,
Birkan Çakır
NERELERDE SES VAR
Vardınmı yirmi beşe ,
Bu ne sesiz çekip gitmek böyle ,
Güvercinler hala telefon tellerinde ,
Ben kaybettim sanırım daha onyedim de .
Başlangıç ve son arasındaki ince çizğim ,
Bu nedenli sesizliktir ,
Geri gel Güneşin üzerinden Yıldızları sehiredelim.
Birkan Çakır
Doğru ve yanlış arasında sürükleniyorum bu aralar ,
Gerçi vereceğim karar ne denli doğru olacak ,
Ne kaybedebilirsin diyorum kendi kendime ,
Adın hiç bir perşomende yazmayacak ,
Bir Ben Miyim Hasretten Ölen
Bir kalabalık çökmüş ki hiç sorma
Güya insanlar zindanlarda dogma
Anlatılanlar yaşananlar ne kadar saçma
Bir ben miyim hasretten ölen
Toprak küsmüş cana
Günlerin adı olmuş karantina
Sus diyorum konuşma
Bir ben miyim hasretten ölen
Tepeler ardı sıra kalabalık
Hani neredeydi bu açlık
Yüzüm alıştı adı utangaçlık
Bir ben miyim hasretten ölen
Tomurcuk vermiş kış zamanı ıhlamur
Şarkı çığıracağım diye uğraşır durur kambur
Söyle nerede bu kalabalık arasındaki mağdur
Bir ben miyim hasretten ölen
Öğlen arası olur
Dayı personelden çayı doldur
Sus diyorum artık destur
Bir ben miyim hasretten ölen
Hayata dair
Hayalimdeki şeyleri sevip,onlara kızmışşım
Yaşam değil, beklentilerimmiş beni yoran
Pek sorunum yokmuş aslinda,
Hepsi zihnimin birer oyunuymuş.
Herkes bir ayna,
Gördüğüm hep kendi kusurlarımmış aslında.
Beni uyutmayan hayaller
Yolumu kesen şâkilermiş meğer.
Ulaşayım diye paralandığım hedefler
Elime aldığım duymuş,parmaklarımın arasından dökülen.
Bir daha gelmiyeceğim bu hayata
Bir şans daha verilmeyecek bana
Ve bir kez tek ölüceğim
Henüz ölmedim ama,
benden önce ölen çok şey var...